“คนที่ทำให้หนูมีรอยยิ้มที่สุดในชั่วโมงเรียน”

ความใฝ่ฝันวัยเด็กของใครหลายๆ คน คงได้รับแรงบันดาลใจมาจากต้นแบบในชีวิต ในบรรดาบุคคลเหล่านั้น มีบุคคลสำคัญท่านหนึ่งในชีวิตของเรา นั่นคือ “ครู” เดิมทีน้องมาย เป็นเด็กที่ไม่ค่อยยิ้มหรือหัวเราะและมองว่าตัวเองมีความสุขน้อยกว่าคนอื่นเพราะเธอมักจะเก็บเรื่องราวความกังวลใจไว้คนเดียวไม่กล้าบอกใคร แต่อะไรที่ ครูมล สิรามล ตันศิริ (ครูผู้นำการเปลี่ยนแปลง โครงการทีชฟอร์ไทยแลนด์) ทำให้น้องมายกลับมามีเสียงหัวเราะอีกครั้ง “หนูไม่เคยอยากเป็นครูเลย แต่ครูมลก็ทำให้หนูอยากเป็นครู เวลาอยู่กับครูหนูมีความสุขมากที่สุดครูสอนแบบสร้างสรรค์และน่าสนใจ ทำให้เด็กที่ไม่รู้อะไรเลยสักเรื่องอย่างหนู ได้เรียนรู้อย่างรวดเร็วทำให้เด็กมีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ มีความสุขกับการที่ได้เรียนมากขึ้น ครูมลมีพลังทุกวันที่มาสอน” สิ่งที่น่าสนใจ คือ เมื่อเราไปสัมภาษณ์ครูมล ครูมลมองว่าสิ่งที่เธอทำเป็นเรื่องธรรมดาๆ เธอไม่ได้ปฏิบัติกับนักเรียนคนไหนในห้องเป็นพิเศษเพราะครูมลมองเห็น “เด็กทุกคนเท่ากัน” จากการสังเกตห้องเรียนของครูมลพบว่า ตอนสอนครูมลจะให้ความสนใจกับนักเรียนทุกคน โดยสุ่มให้ตอบคำถามเป็นเลขที่และพูดชื่นชมพฤติกรรมที่เหมาะสมเป็นรายบุคคลอย่างเฉพาะเจาะจง  เพื่อให้นักเรียนที่ทำได้รู้สึกภูมิใจและคนอื่นๆ ในห้องได้เห็นว่าครูต้องการให้นักเรียนมีพฤติกรรมแบบไหน เวลาทำแบบฝึกหัด ครูมลก็จะเดินไปหานักเรียนทุกคนที่โต๊ะ มีการพูดคุย แซว ถามไถ่เรื่องต่างๆ ไม่ใช่แค่เรื่องเรียน แต่นักเรียนสามารถพูดคุยกับครูมลได้ทุกเรื่อง ทำให้ช่องว่างระหว่างครูและนักเรียนลดน้อยลง  ครูมลพยายามชื่นชมพฤติกรรมที่เด็กทำได้ดีในทันที หรือ ใช้การเขียน Reflection เป็นการชื่นชมหรือให้คำแนะนำกับนักเรียนในสมุดของแต่ละคน สิ่งที่ดูธรรมดาในสายตาครูแต่เป็นการทำด้วยความจริงใจ ใส่ใจ และกระทำอย่างต่อเนื่อง ครูอาจจะมองว่าเป็นเรื่องเล็กๆ ในแต่ละวัน ในแต่ละคาบเรียน แต่ความจริงในอีกมุมของนักเรียน … Read more “คนที่ทำให้หนูมีรอยยิ้มที่สุดในชั่วโมงเรียน”

จากคนที่เคยถูกว่า ว่าเป็นครูที่แย่ที่สุด

ลาออกจาก ‘โรงแรม’ แล้วเบนเข็มมาสู่ ‘โรงเรียน’ ครูเมย์ จบการท่องเที่ยวและโรงแรม ทำงานอยู่โรงแรมกว่า 8 ปี  แต่ในระหว่างนั้น ครูเมย์เคยเป็นอาจารย์พิเศษในมหาวิทยาลัย ทำให้เธอมีความสุขที่ได้เห็นนักศึกษามีเป้าหมายในชีวิต นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ครูเมย์ตัดสินใจลาออกมาเป็นครูในโรงเรียนเอกชน แต่เรื่องราวการเป็นครูไม่ง่ายเลย ครูเมย์ไปสอนแต่คุมชั้นเรียนไม่ได้ จนถูกผู้ใหญ่ต่อว่า… “ครูเมย์รู้ไหมครับ ครูเมย์เป็นครูที่แย่ที่สุดในโรงเรียนเลย” “ฉันยังสามารถทำอาชีพครูได้ไหม?” เสียงก้องขึ้นในใจ การขาดประสบการณ์ ไม่มีอาวุธอะไรเลย ทำให้ครูเมย์ตัดสินใจหาวิธีติดอาวุธให้กับตัวเอง โดยการพาตัวเองไปอบรม Workshop ตามที่ต่าง ๆ และตัดสินใจเข้าร่วมโครงการทีช ฟอร์ ไทยแลนด์ (Teach for Thailand) ทว่า การมาเป็นครูทีชฟอร์ไทยแลนด์ในโรงเรียนมัธยมขยายโอกาส กลับยิ่งเพิ่มความท้าทาย เมื่อครูเมย์เข้าไปในโรงเรียนแบบที่ความตั้งใจเต็มเปี่ยม มีร้อยให้ร้อย ด้วยความเชื่อและความหวังที่อยากให้นักเรียนพัฒนาศักยภาพอย่างเต็มที่ ครูเมย์นอนตี 1 ตี 2  ตื่นแต่เช้า ลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ข้างในใส่สื่อการสอนไว้ คล้ายจะเดินทาง (จนครูพี่เลี้ยงยังถามว่าจะไปไหน) มาโรงเรียนทุกวัน เพราะครูเมย์ตั้งใจอยากจะนำสิ่งที่ดีที่สุดให้นักเรียน โดยที่ครูเมย์ลืมสังเกตไปเลยว่าความมุ่งมั่นของครูเกินร้อย แต่..ของนักเรียนล่ะ?? ความสวนทางระหว่าง ‘ความตั้งใจของครู’ กับ ‘ความร่วมมือของนักเรียน’ … Read more จากคนที่เคยถูกว่า ว่าเป็นครูที่แย่ที่สุด